Archive for oktober, 2014

Een blauwtje

Author: jeroenstamgast

Hopeloos verliefd op een fotoafbeelding , was dat mogelijk?
Hij- de hartenbreker die elke vrouw kon krijgen die hij begeerde, die speelde met de hartstochtelijke gevoelens van zijn veroveringen, die de mooiste vrouwen afdankte als hij uitgespeeld was, die de liefde bedreef zonder zelf liefde te voelen- was gevallen als een blok voor de afbeelding van een meisje op een foto.
Het lieve kind, volslagen puur en onbedorven, keek hem aan op een onschuldig gloedvolle manier die hem gek maakte van verlangen.
Vanaf het moment dat de foto door toeval in zijn bezit gekomen was, had hij geen vrouw meer genomen.
Hij kon alleen nog maar koortsachtig staren naar de jonge schoonheid op de foto.
Gek werd hij ervan!
Tot hij besloot dat het zo niet langer kon en hij alles op alles zette om achter haar identiteit te komen.
Eindelijk had een van zijn speurtochten hem naar de verblijfplaats van de liefde van zijn leven gebracht.
En hier stond hij dan, zenuwachtig als een verliefde bakvis, voor een statig huis in een deftige Haagse buurt.
Op zijn aangekondigde bezoek was geen reactie gekomen maar hij had besloten om door te zetten.
Hij had inmiddels begrepen dat het meisje van zijn dromen veel ouder was dan op de foto maar daar was het hem niet om te doen.
Hij wilde zijn oude leventje terug!
Als hij haar eenmaal gezien en gesproken had, kon hij haar teleurgesteld afwijzen en uit zijn gedachten bannen.
Na een tweede keer aanbellen werd de eikenhouten deur opengedaan en een rijzige butler ging hem vóór naar een rijk gemeubileerde salon.
Daar bevond zich een dame van middelbare leeftijd die hem kritisch van onder tot boven opnam.
Het zweet brak hem uit.
“Eh, ik kom naar aanleiding van die foto waar ik u over schreef. Ik ben blij dat ik u nu eindelijk mag ontmoeten,” bracht hij er moeizaam uit.
De dame keek hem misprijzend aan.
“Het spijt me jongeman, maar u bent volstrekt mijn type niet. Ik ben wel anders gewend. U kunt maar beter gaan.”
Verbouwereerd liet hij zich door de butler naar buiten geleiden.
En daar, in de kille leegte van een straat in de herfst, besefte hij wat hem overkomen was.
Hij had een  blauwtje gelopen!