Modern Menselijk Contact

Gezegend is de tijd waarin de afstand niet meer telt
Gedaan is het met postkoets trekschuit en de benenwagen
Weg met alle zaken die het menselijk contact vertragen
Ieder heeft contact met iedereen zodra hij zich maar meldt

Een samen delen van kennis meningen en wensen
Geen vervelend misverstand of ruzie door direct te informeren
Ook administratief en zakelijk kan men snel op alles reageren
Zo ontwikkelt zich een nieuwe generatie mensen

Dit alles hebben wij te danken aan moderne apparaten
De info-tainmentindustrie maakt gouden tijden door
De ouderwetse overdracht gaat meer en meer teloor
Wie gaat er nog bij mensen langs om daar te praten

Vlot modern dynamisch is het streven
De mogelijkheden in de toekomst overtreffen onze dromen
En men kan een cursus volgen om met alles mee te komen
Middels de reclame weten wij wat er te koop is in het leven

Dankzij menselijk vernuft is de hele wereld te bereiken
Dus de enkeling die verlangt naar een ouderwets gesprek
Of twijfelt aan het niveau van al dat machinaal gekwek
Zo’n achtergebleven idioot die mot niet legge seike

Dit gedicht, door mij in 1996 geschreven, is misschien een beetje
vreemde inleiding voor iemand die een eigen website opent maar het geeft wel aan hoe ik in
grote lijnen over dit communicatiemiddel denk.
Waarom dan toch deze tegenstrijdigheid?

In mijn baan als onderwijzer neemt de computer een steeds grotere plaats in.
Een ontwikkeling die ik, min of meer vanaf de zijlijn, met lede ogen pleeg te volgen.
Op school stond ik altijd al bekend als iemand die niet met elektrische apparaten om kan gaan
maar door mijn slepende computermisbruik dreigt deze vorm van bekendheid nu
groteske vormen aan te nemen.
Doordat veel informatie binnen het schoolgebeuren tegenwoordig via e-mail gaat en ik de
onhebbelijke gewoonte heb die zeer onregelmatig te lezen, is het dus bij voorbaat mijn eigen
schuld als ik ergens niet van op de hoogte ben.
Zelfs al blijkt later bijvoorbeeld dat ik die bewuste e-mail met informatie nooit ontvangen
heb maar dat komt dan weer omdat ik niet met computers om kan gaan…

Helaas kan ik putten uit een rijk arsenaal van dit soort vervelende ervaringen
met moderne hulpmiddelen.
Dit zal ik niet doen want op de lezer zal dit net zo ongeloofwaardig overkomen als op de ICT’er bij ons op school, die  de ondankbare taak heeft om mij in te wijden in de verworvenheden
van de computer en gewoon zegt:”Dat kan niet!” als er iets gebeurt wat niet zou moeten gebeuren.
Zelfs als hij erbij staat en ziet dat ik precies de juiste handelingen verricht.

Genoeg daarover en terug naar de ’tegenstrijdigheid’.
Een onderdeel van het functioneringsgesprek in het huidige onderwijs is het POP,
dat staat voor Persoonlijk Ontwikkelings Plan.
Volgens mijn POP moet ik mij bekwamen in doelmatig computergebruik,
wat tot nu toe vooral NOP opleverde.
Aanvankelijk stoorde mij dat niet maar inmiddels sta ik, in vergelijking met mijn collega’s, op
eenzame diepte en begin ik mij daar een beetje onbehaaglijk bij te voelen, om over mijn
directeur maar niet te spreken.

Spelen met teksten heb ik altijd leuk gevonden en daarom heb ik besloten tot een vlucht voorwaarts.
Mijn nichtje Mariska Stam, die een eigen website heeft, wil mij daarbij wel helpen en heeft zich opgeworpen als mijn webmaster.
Ik voorzie dat zij daar, door mijn gestuntel, nog wel eens spijt van zal kunnen krijgen maar
voorlopig zit zij daar aan vast en ik, door de openbaarheid van deze website, nu dus ook.
Laten we er gewoon maar het beste van maken, figuurlijk gezien dan natuurlijk…

Een aantal van de teksten op de website zijn inmiddels in boekvorm verschenen en te bestellen op

www.boekenbestellen.nl        o.v.v.    Jeroen Stam